Pejoratywne określenie odnoszące się do uczestników niemieckiej debaty publicznej (polityków, dziennikarzy, ekspertów) usprawiedliwiających imperialistyczną politykę Moskwy. Rozumiejący Rosję tłumaczą, że agresywna polityka Kremla stanowiła odpowiedź na przyjęcie do NATO państw Europy Środkowej oraz na chęć przystąpienia do niego Ukrainy i Gruzji postrzeganych przez nich jako rosyjska strefa wpływów. W ich mniemaniu miało to tworzyć w Moskwie poczucie zagrożenia, a także wywołać reakcję w postaci rozbudowy potencjału militarnego oraz inwazji na Gruzję i Ukrainę. Russlandversteher powołują się przy tym przede wszystkim na złamanie rzekomych obietnic składanych Michaiłowi Gorbaczowowi przez zachodnich przywódców dotyczących nierozszerzenia Sojuszu na wschód.
Po pełnoskalowej agresji na Ukrainę narracja o „nieuczciwym Zachodzie” jest rozszerzana o możliwość konfrontacji z Rosją i wybuch „trzeciej wojny światowej” oraz apele o powrót do polityki odprężenia i dialogu „mimo wszystko” z Kremlem. Jednocześnie zwolennicy tego podejścia popierają zaprzestanie dostaw broni dla Kijowa oraz zakończenie konfliktu na drodze porozumienia pokojowego, którego podstawowym rezultatem miałby być powrót do „budowania wspólnej architektury bezpieczeństwa w Europie” z Rosją kosztem bezpieczeństwa Ukrainy. Termin Russlandversteher często przeplata się z pojęciem Putinversteher (pol. rozumiejący Putina), które jest jednak węższe i odnosi się do osób usprawiedliwiających działania przywódcy Rosji, a pomija poparcie rosyjskiego społeczeństwa dla jego polityki. Do najbardziej znanych przedstawicieli Russlandversteher należą: były kanclerz Gerhard Schröder (SPD) i szefowa BSW Sahra Wagenknecht, jak również członkowie AfD oraz jej liderzy – Tino Chrupalla i Alice Weidel. (LG)