Organizacje ekologiczne w Niemczech to inicjatywy pozarządowe działające przede wszystkim w obszarach ochrony środowiska, promocji zrównoważonego rozwoju oraz zmian klimatu. W Niemczech zaczęły zyskiwać na popularności od lat 70. XX wieku wraz z rosnącym zainteresowaniem społecznym problematyką ekologiczną oraz aktywizacją zwłaszcza młodego pokolenia – w tym w formie masowych protestów. Z czasem coraz większe znaczenie w ich działalności zajmował sprzeciw wobec energetyki jądrowej (należały do głównych filarów ruchu antyatomowego w latach 80. i 90.) oraz zmian klimatu (w XXI wieku). Do najważniejszych – najbardziej wpływowych i obecnych w przestrzeni publicznej – organizacji ekologicznych w Niemczech należą Deutsche Umwelthilfe (DUH), Bund für Umwelt und Naturschutz Deutschland (BUND), Naturschutzbund Deutschland (NABU), a także działające krajowe filie globalnych ruchów jak WWF, Greenpeace czy Fridays for Future (bardziej o profilu klimatycznym).
Organizacje te prowadzą w Niemczech bardzo aktywną działalność i mają istotny wpływ na debatę publiczną. Cieszą się regularną obecnością w głównych mediach, w których ich przedstawiciele występują często w charakterze ekspertów, a nie aktywistów. Z politycznej perspektywy stanowią zaplecze partyjne Zielonych – zajmują zazwyczaj zbliżone stanowiska, organizują wspólne protesty, a reprezentanci głównych organizacji ekologicznych są często zapraszani przez posłów klubu Zielonych jako eksperci na posiedzenia komisji Bundestagu lub do udziału w panelach dyskusyjnych. W ostatnich latach aktywiści ekologiczni/klimatyczni często występowali nawet z przemówieniami na kongresach gospodarczych i przemysłowych. Organizowanie demonstracji pozostaje jednak główną metodą ich działania w przestrzeni publicznej. Niekiedy sięgają oni również po ostrzejsze formy protestu, jak zajęcia terenów budowy, ale także – często z sukcesem – po środki prawne, jak pozwy przeciwko wybranym inwestycjom przed sądami landowymi oraz trybunałami federalnymi. Swoimi akcjami są w stanie wymusić niekiedy zaostrzanie przepisów prawa federalnego (np. ustawy o ochronie klimatu w 2021 r.) i landowego (za pomocą zwycięskiego referendum w Hamburgu w 2025 r. w sprawie zmiany daty osiągnięcia neutralności emisyjnej)
Do najgłośniejszych przykładów zwalczanych przez nich inwestycji energetycznych należą przykładowo gazociąg Nord Stream 2, terminale LNG, poszerzanie kopalni węgla brunatnego (Hambach czy Garzweiler). Niemieckie organizacje ekologiczne chętnie angażują się także w protesty przeciwko wybranym inwestycjom w krajach sąsiednich – do głównych przykładów należą: terminal kontenerowy w Świnoujściu, kopalnie węgla brunatnego w Turowie (Polska) i Bílinie (Czechy) oraz elektrownie jądrowe Tihange i Doel (Belgia) czy Fesselheim (Francja). (MK)