W związku z oddziaływaniem rosyjskiego kryzysu integracja gospodarcza na obszarze Eurazjatyckiej Unii Gospodarczej uległa osłabieniu.

W Rosji maleje liczba imigrantów z Azji Centralnej, od lat stanowiących większość wśród pracujących tam gastarbeiterów.

Obecnie na terytorium Syrii, a w mniejszym stopniu również Iraku, walczy kilka tysięcy wychodźców z państw postsowieckich.

Projekt Południowego Korytarza Gazowego przekształca się w element geopolitycznej rywalizacji, którego los zależy nie tylko od Azerbejdżanu.

Rosyjsko-abchaski traktat o sojuszu i partnerstwie strategicznym oznacza faktyczny koniec dotychczasowego modelu funkcjonowania Abchazji.

Wbrew przedstawianiu przez Kreml EUG jako eurazjatyckiego odpowiednika Unii Europejskiej, jest ona w praktyce imitacją integracji.

Koniec zachodniej obecności wojskowej w Azji Centralnej oznacza marginalizację wpływu Zachodu na sferę bezpieczeństwa w regionie.

Aneksja Krymu i destabilizacja Ukrainy przez Rosję tworzą nowy kontekst dla polityki zagranicznej oraz wewnętrznej Kazachstanu.

Po rozpadzie ZSRR rosyjskie wpływy w Azji Centralnej uległy daleko idącej erozji. Odwrócenie tego procesu nie wydaje się realne.

Impuls do zacieśniania relacji, na razie w wąskim gronie trzech państw: Rosji, Kazachstanu i Białorusi, dał w 2009 roku ówczesny premier Rosji Władimir Putin. Ścisła współpraca ma zagwarantować Rosji utrzymanie silnych wpływów…