Aktualną sytuację w sektorze bankowym Rosji należy określić jako kryzys systemowy – świadczą o tym wyniki finansowe za 2015 rok.

Sankcje finansowe są ważnym, ale nie kluczowym czynnikiem wpływającym na pogarszającą się sytuację ekonomiczną Rosji.

W Niemczech dominuje narracja, że porozumienie jest pierwszym krokiem w kierunku rozwiązania kryzysu, a jego przyjęcie jest zasługą Merkel.

Gazprom został zmuszony do postrzegania bałtyckiego rynku gazu jako części europejskiej przestrzeni, a nie obszaru swojej dominacji gospodarczej.

Na wejściu do rządu stracić mogą koalicjanci Smeru, z których każdy ma na scenie politycznej konkurenta krytycznego wobec premiera.

Władze Białorusi przyjęły stosowaną już wcześniej taktykę zmierzającą do pozyskania dużych, nisko oprocentowanych kredytów stabilizacyjnych.

Unia Europejska stanowi tradycyjnie najważniejszy rynek zbytu dla rosyjskiego eksportu ropy. Perspektywy współpracy Rosji i UE są jednak coraz gorsze.

Wychodzą na jaw skutki uboczne szeroko zakrojonego, rządowego programu stymulacji gospodarki.

Dotychczasowa współpraca Kijowa i Ankary oraz kontekst geopolityczny każą sceptycznie podchodzić do szans na jej realne pogłębienie. 

Wycofanie rosyjskich sił z Syrii jest jedynie częściowe i ma charakter operacji politycznej.